Een nieuw huis

Ik zie iets. Ik zit voor het beeldscherm en ik zie een zwart vlekje.

Als ik beter kijk zie ik dat het een klein spinnetje is, dat zich voorzichtig, vanaf de lamp naar beneden laat zakken. Voor mijn ogen blijft hij bungelen, een minuscuul spinnetje aan een dun draadje, hij maakt een plek om te wonen voor zichzelf, een spinnenhuis.

Een spinnenhuis in de lamp.

De deur gaat open. Ik ben opgewonden, nieuwsgierig, hoe ziet het er uit.

Nu nog ruik ik de geur van nieuwe vloerbedekking, die alles overheersende geur van ons ‘nieuwe’ huis.

Ik ren naar binnen om zo snel mogelijk de nieuwe kamers te ontdekken, een avontuur!

Van kamer naar kamer, en, uiteindelijk vind ik mijn eigen kamer.

Er staat een bed, verder nog niets. Dat geeft niks, er zijn twee ramen en het uitzicht is nieuw en spannend.

Nu nog voel ik mij vrolijk en uitgelaten.

Nog niet bewust van de nacht die komen gaat, een nacht van heimwee.

Een nieuwe school, nieuwe klas en uiteindelijk nieuwe vrienden.

Het is avond. Ik kijk naar het beeldscherm en ik zie een zwart vlekje.

Het spinnetje laat zicht weer zakken, op ooghoogte stopt de afdaling. Hij zwabbert bewegingloos heen en weer, de pootjes wijd gespreid. ‘Wat is er’ vraag ik. Dan zie ik het. De lamp brand nu en de kleine spin vergaat van de hitte.

Ik laat hem landen op mijn hand, en zet hem op een nieuwe, minder warme, plek.

Een klein stukje naast de lamp.

Hier kan hij een nieuw huis maken, dicht bij zijn oude.

de foto komt van internet

in het bovenhuis links op de foto heb ik van mijn 10e tot 13e jaar gewoond