Over film, vriendinnen, exen en de imperfectie van het leven

Verre van,

Ik ben verre van perfect.

Toch streef ik naar een zekere mate van volmaaktheid, iedere dag wil ik beter zijn dan de dag ervoor. En natuurlijk lukt het niet om de ultieme vorm van perfectie te bereiken.

Ik weet het wel.

Soms is er een dag waarop de volmaaktheid binnen handbereik ligt, het lukt. Maar…dan weet ik niet hoe snel ik de boeien, de onnoemelijke saaiheid van perfectie van mezelf af moet schudden.

De dualiteit…..

Dus ga ik naar de film.

Voor de duur van een paar uur beleef ik de onvolmaakte, maar bijzonder mooie levens van de hoofdpersonen. Die personen zijn ook verre van perfect, ze hebben zo hun eigenaardigheden, maar dat maakt ze mooi en vooral menselijk. Ik verbind mij met de hoofdpersonages en hou van ze zolang als de film duurt. Dan gaat het licht aan en bevind ik mij weer in het dagelijks leven. Ik kan er weer even tegen.

Graag ga ik naar de film met mijn vriendin C., ook een filmliefhebber. We houden van dezelfde soort films, en het is gezellig om samen te gaan.

Ik herinner mij nog ons eerste uitje samen. Eerst naar Amsterdam, het museum in en later in de middag naar de film, La grande Bellezza. Een leuke afsluiting van een gezellige en harmonieuze dag samen. Na de film nog even thee drinken in het café.

Waar het dagelijks leven zou moeten beginnen rol ik van de laatste filmscene mijn eigen film in. 

Ik hoor een hallo aan de bar, en kijk, daar zit mijn ex die ik nu, op dit moment, voor het eerst in zeven jaar weer zie. Ik schrik niet, en begin ook niet te stotteren. Nog vol van de mooie film en gesterkt door de aanwezigheid van C. aan mijn zijde speel ik mijn rol. Ik klets wat, ‘hoe gaat het, wat doe je, hoe vond je de film’. Ondertussen drinken we thee.

Perfecte rol.

Eenmaal buiten zucht ik eens diep. Op weg naar de auto praten C. en ik over exen. Onze weg in het leven is niet de perfecte, rechte, doelgerichte weg. Nee, mysterieuze en spannende zijweggetjes hebben ons gebracht waar we nu zijn.

Niet volmaakt, maar ach…wat maakt het uit, volgende week gaan we weer naar de film.