Foto’s en filters

Ik heb hem nu ruim een jaar.

Telefoneren en sms-en gaat prima met mijn oude mobiel, zeg ik, meer heb je toch niet nodig?

Ondertussen kijk ik met een schuin oog naar de i-phone van mijn dochter. Vooral de camera heeft mijn belangstelling, en wat je daar met de juiste appies allemaal mee kan doen.

Ruim een jaar geleden waren bellen en sms-en niet meer voldoende, ik had genoeg excuses verzameld om naar de winkel te gaan en een nieuwe i-phone aan te schaffen.

Dolgelukkig ga ik aan de slag, vooral met de camera.

Dat valt niet mee.

Zie ik een leuk fotomoment dan moet eerst de leesbril opgeduikeld worden, dan de pincode van mijn telefoon ingetypt en de camera geactiveerd worden, veel te langdradig voor een spontane foto.

Tuinfoto’s dat gaat goed, ik krijg er geen genoeg van.

Bril alvast op de neus, i-phone in de hand en modellen die niet te veel bewegen.

Bloemen, struiken, al wat groen is word vastgelegd door mij.

En dan voorzien van een leuk filter, nog zo’n voordeel van de i-phone.

Op aanraden van mijn dochter heb ik de app “Pomelo” gedownload. Mijn foto’s zien er uit als oude polaroids, of zijn voorzien van een filter met een prachtige naam als Seine, migrant, vintage, woodstock of gothic. Het worden ware tuin-kunstplaatjes.

Een paar dagen geleden ben ik toch weer “in het wilde weg”, zonder bril, plaatjes gaan schieten.

Het is een mooie plek met oude gebouwen. Ik neem de gok, misschien met wat inzoomen en een leuk filter….

Toen heb ik toch nog iets nieuws ontdekt aan mijn geliefde Pomelo-programmaatje.

Per ongeluk raak ik een icoontje waarmee ik de foto heen en weer kan draaien, en dus ook recht zetten! Ik had geen idee! Een nieuwe hobby is geboren.

Horizons, ramen, deuren, rechthoeken, alles met lijnen neem ik brilloos op de korrel.

Thuis zoom ik in, en zet ik alles keurig recht.

En dan natuurlijk nog een leuk filtertje….