Ansicht

Ik hoor de brievenbus klepperen, daar is de post. Als ik de gang in loop zie ik het al. Vandaag krijg ik echte post, een kaart. Een mooie, glanzende ansichtkaart uit Oost-Europa. Mijn dochter is op trektocht door het oosten, van hier naar Albanië, ze reist alleen. Ik reis in gedachten met haar mee door de kaarten die ze mij stuurt, soms wel drie per week. Ik hou van kaarten en dat weet ze. Alle kaarten van haar reizen bewaar ik. Kleurige plaatjes van verre oorden met kleine geschreven reisverhaaltjes. Ik bewaar ze en lees ze terug.

In de snelle wereld van internet en mobiele telefoon houd ik van de nostalgie van de ansichtkaart. De snelheid waarmee e-mail, sms en whatsapp verstuurd en ontvangen wordt is bijna niet te vatten. Een kaart laat soms een paar weken op zich wachten voor hij op de deurmat valt. Tussen het posten en bezorgen maakt hij een lange reis.

Ik ontvang ze niet alleen, ik koop ze ook, veel. Het heerlijke gevoel als je een winkel binnenkomt en er staan kaartenmolens met bijzondere kaarten, die je nog niet kent!

Kaarten met mooie plaatjes of mooie teksten.

Een goede plek om kaarten te vinden is de museumwinkel. Kaarten van schilderijen, beelden, foto’s, noem maar op. Een uur is zo om.

Thuis zet ik ze her en der neer in de kamer, dan zie ik ze en kan ik er nog even van genieten.

Verstuur ik er een, dan kies ik de juiste kaart, en wacht tot ik de juiste woorden vind. Geen kaart wordt gedachteloos verstuurd.

Ik ruim de kamer op en vind een stapeltje kaarten van een andere favoriete kaartenschrijfster, mijn goede vriendin A. Ik twijfel even, ik neem pauze. De kaarten van mijn vriendin maken me altijd aan het lachen. Grappige plaatjes met nog leukere teksten op de achterkant. Even een tijdloos moment.

Ik houd een kaart in mijn hand, ik zie de glanzende afbeelding, ik ruik het papier, en nog iets anders, een vleugje magie.